kawiarniana kultura

Krakowskie kawiarnie od początku swojego istnienia pełniły niezwykle ważną rolę w życiu miasta. Atmosfera wówczas jeszcze małego i konserwatywnego Krakowa, sprzyjała popołudniowym plotkom, nocnemu, artystycznemu życiu czy wreszcie twórczemu fermentowi naukowemu. Pierwsza z nich została założona przez Mariannę Sędrakowską jeszcze w latach 70 XVIII wieku. Stopniowo zaczęto otwierać coraz większą liczbę lokali, a niektóre z nich, jak np. Noworolskiego, zyskały wyjątkową sławę nawet poza granicami Galicji. Bardzo szybko stały się one również miejscami spotkań młodopolskich artystów. Najsłynniejszymi bywalcami „Paonu” i „Jamy Michalika” byli m.in.: Stanisław Przybyszewski, Włodzimierz Tetmajer, Stanisław Wyspiański, Jacek Maczewski. To właśnie w cukierni Jana Michalika przy ulicy floriańskiej rozpoczął swoją działalność jeden z najbardziej znanych przedwojennych kabaretów - „Zielony Balonik”.

Również dziś, klimatyczne kawiarnie wokół Rynku, na Kazimierzu oraz w wielu innych dzielnicach miasta są niewątpliwie wizytówkami Krakowa. Każda zadziwia ciekawymi rozwiązaniami, zwłaszcza w dziedzinie wystroju. Wiele z nich włącza się w nurt kulturalny, organizując liczne koncerty, wieczorki poezji, współtworząc ciekawe i nowatorskie projekty. Jest to niezwykle cenne z uwagi na często niszowy i oddolny charakter tych działań. Jak przystało na Europejską Stolicę Kultury, w Krakowie można co roku wziąć udział w ogromnej liczbie festiwali i wydarzeń o randze międzynarodowej, ale nie zabraknie również miejsc, gdzie przy kawie jest okazja do wysłuchania nieznanego zespołu czy oglądnięcia awangardowego spektaklu.